Ndryshimet klimatike mund të jenë veçanërisht katastrofike për njerëzimin, nëse rritja e temperaturës globale është përfundimisht më e lartë se sa pritej, thonë shkencëtarët.
- Shkencëtarët po japin alarmin se sado e vogël të jetë mundësia e një kataklizmi të tillë, nuk mund të përjashtohet, prandaj bota “duhet të fillojë të përgatitet për mundësinë e një ‘finaleje klimatike’”, thonë shkencëtarët e angazhuar në Universitetin e Mbretërisë së Bashkuar të Kembrixhit. në një studim ndërkombëtar mbi ndryshimet klimatike.
Studiuesit, të udhëhequr nga Dr. Luke Kemp i Qendrës së Kembrixhit për Studimin e Rrezikut Ekzistencial, i cili botoi në revistën Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) të Akademisë Kombëtare të Shkencave të SHBA-së, propozojnë një axhendë kërkimore që do të parashtrojnë skenarët më të këqij të mundshëm, të cilët variojnë nga humbja e 10% e popullsisë së botës deri në zhdukjen eventuale të të gjithë njerëzve për shkak të krizës klimatike.
- Në këtë kontekst, ndër të tjera, ata i bëjnë thirrje Panelit Ndërqeveritar për Ndryshimet Klimatike (IPCC) që t’i kushtojë një raport të ardhshëm perspektivës së një ndryshimi katastrofik klimatik, në mënyrë që opinioni publik ndërkombëtar të mobilizohet më aktivisht.
Bazuar në tendencat aktuale të efektit serrë”, shumica e shkencëtarëve presin një rritje të temperaturave mesatare globale prej 2,1 deri në 3,9 gradë deri në vitin 2100. Nëse masat e nevojshme respektohen më rreptësisht nga shumica e vendeve, rritja mund të mbahet në 1,9 deri në 3 gradë , ndërsa në skenarin optimist rritja e temperaturës nuk do të kalojë 2.6 gradë.
“Ka arsye të shumta për të besuar se ndryshimi klimatik mund të bëhet katastrofik, edhe me nivele modeste të rritjes së temperaturës. Ndryshimi i klimës ka luajtur një rol në çdo zhdukje masive të specieve në të kaluarën. Ka ndihmuar në rrëzimin e perandorive dhe në formësimin e historisë,” tha Kemp. “Rrugët drejt katastrofës nuk kufizohen në efektet e menjëhershme të temperaturave të larta, siç janë ngjarjet ekstreme të motit. Pasojat indirekte si krizat ekonomike, konfliktet dhe shpërthimet e reja të sëmundjeve mund të shkaktojnë rreziqe të tjera dhe të pengojnë rimëkëmbjen nga fatkeqësitë e mundshme si lufta bërthamore”, shtoi ai.
Studimi vlerëson se deri në vitin 2070 rreth dy miliardë njerëz do të jetojnë në zona me nxehtësi ekstreme, me një temperaturë mesatare vjetore mbi 29 gradë Celsius, krahasuar me vetëm 30 milionë sot, kryesisht në Sahara dhe në rajonin e Gjirit. Në fakt, shumë nga zonat në fjalë do të jenë me popullsi të dendur dhe politikisht të paqëndrueshme.
- Raporti i IPÇ i vitit të kaluar parashikoi se nëse dioksidi i karbonit në atmosferë dyfishohet ka një shans 18% që temperaturat globale të rriten përfundimisht mbi 4.5 gradë.
Studimi i ri zbulon se raportet e IPÇ nuk u japin peshën e duhur skenarëve ekstremë. “Ne dimë shumë pak për skenarët që kanë më shumë rëndësi,” tha Kemp. Kjo është arsyeja pse ai theksoi se më shumë vëmendje shkencore duhet t’i kushtohet të ashtuquajturve “katër kalorës” të krizës klimatike (në analogji me kalorësit e Apokalipsit të krishterë): kequshqyerja dhe uria, moti ekstrem, konfliktet e luftës dhe sëmundjet infektive.
Studimi thekson se, ndër të tjera, rritja e temperaturave përbën një kërcënim të madh për furnizimin global me ushqim, ndërsa ngjarjet ekstreme të motit gjithnjë e më të shpeshta krijojnë kushte për pandemi të reja. Studiuesit mendojnë se ka të ngjarë që me kalimin e kohës kolapsi i klimës do të tejkalojë kërcënimet e tjera, si pabarazia ekonomike, keqinformimi dhe mungesa e demokracisë.
- Shkencëtarët theksojnë se më shumë theksi duhet t’i kushtohet identifikimit të të gjitha pikave të mundshme kritike që mund të nxisin një trajektore të pakontrolluar klimatike, siç është lirimi masiv i metanit nga rajonet e deritanishme të ngrira të Arktikut ose humbja e madhe e pyjeve, të cilat aktualisht thithin sasi të konsiderueshme karboni, duke kompensuar pjesërisht nivelin e tij në atmosferë.
Profesor Johan Rockström, drejtor i Institutit gjerman të Potsdamit për Kërkimin e Ndikimit Klimatik, tha se “sa më shumë të mësojmë se si funksionon planeti ynë, aq më të mëdha janë arsyet për shqetësim. Ne e kuptojmë gjithnjë e më shumë se planeti ynë është një organizëm më kompleks dhe në të njëjtën kohë më i prekshëm. Duhet të bëjmë llogaritjet matematikore të një fatkeqësie të mundshme për ta shmangur atë”.
“Të përballesh me një të ardhme të përkeqësimit të ndryshimeve klimatike, por të mbetesh i verbër ndaj skenarëve të rasteve më të këqija është menaxhimi naiv i rrezikut në rastin më të mirë dhe marrëzi fatale në rastin më të keq”, tha Kemp, duke përmbledhur mesazhin qendror të studiuesve.
