POEZI NGA
Silvana Kapxhiu DYRMISHI
Nuk humbet fjala
Mbi librin tënd ende pa botuar,
Me dorën tënde vure një shënim,
Që veç unë e kam lexuar
I shtrenjti baba e shoku im !
…
Përse më linde miku im,
E kush ta mbushi mendjen, kush ! ?
Që unë këtu bëj pushim,
Me dorë mos më prek askush ! ?
…
Por ti gabim pate menduar,
Se fjalët nga mendja I nxore,
I shkruajte bukur e me guxim,
Ashtu siç shkruante pena jote !
…
Thesare mban toka në shekuj,
I ruan në gjirin e saj të ngrohtë,
Dhe thesaret që ti ke shkruar,
Ne për ty do t’I botojmë.
…
Sa shumë janë dridhur nga pena jote,
Siç dridhet çdo e keqe nga drejtësia,
Por shumë kanë qeshur dhe uruar,
Për humorin që u ke dhuruar.
…
“Fjala e hedhur në ajër s’ka vlerë”
Shpesh kur flisnim bashkë, më thoje
Por ti fjalët I derdhe në shkronjë,
E pavdekëshme mbeti fjala jote..
