U ZURA ME TY…
U zure më mua si erërat e marra,që zihen
Më ditë dielli, e jo shkrepëse.
Unë u zura me ty, siç zihet me cjapin kasapi
Më shave me ke thërmuar,
unë ngrita bajrak qëndrese
en më pishat idilike
As një cep të saj nuk i heqët hala,
ty ta fika dritën pa të fala.
Gurrave u vëre shëmti
si dergja e keqe,
si shëmtira
Unën’preherin e ajrit,
në dritën më ngjyra,
ta vëra duvakun përplotë shëmtira.
Rrugën e bëre më llageme më ferra,
më rrëshqitje,vrinkthi
i vura kunjat…
LEHJA E NATËS
Në terrin e udhës
Mbas dushkut të dendur
Mbas cungut të shpifur.
Më lehu një qen…!
Udha nuk ishte aq terr.
As qeni më i zi !
U ndie një lehje e rrept’ë
Dhe pak qetësi.
Kuc ,kuc e thirra e ndolla,
Në brendësi të urtisë,
Më vetvetën u sqarova !
Lehjet i pushuan, u urtue cijatja,
Siç urtohet vaji apo të qarët
oh, udha as u tremb’
As u vyshken dushqet
Nga Ismet TAHIRAJ
Skënderaj
