“Si një antropolog që studionte atësinë njerëzore në Universitetin e Oksfordit, unë hasa një besim të përhapur dhe të rrënjosur thellë midis baballarëve: se për shkak se trupat e tyre nuk kanë pësuar një mori ndryshimesh biologjike që lidhen me shtatzëninë, lindjen dhe ushqyerjen me gji, ata nuk janë aq biologjikisht dhe psikologjikisht “të përgatitur” për kujdestarinë e fëmijëve siç janë gratë.”
Anna Machin paraqet kështu në New York Times reflektimin e gjatë për ndryshimin në trupin e burrave kur ata bëhen baballarë.
Në fakt, dhënia e disa shpjegimeve “shkencore” në lidhje me përgatitjen fizike të burrave për atësinë ndihmon në largimin e më shumë se disa dyshimeve në lidhje me pasigurinë që shumë kanë për të qenë “baballarë të mirë”.
“Pjesa më e madhe e rolit prindëror nuk është instiktive për askënd. (Më kujtohet kurba e pjerrët e të mësuarit të atyre ditëve të para të mëmësisë: të mësuarit e kuptimit të çdo klithme të foshnjës time, zotërimi i ndryshimit të shpejtë të pelenave, ” shpjegon ajo.
Nuk ka dyshim se ndryshimet biologjike të përjetuara nga gratë gjatë lindjes janë të dukshme dhe kuptohen lehtësisht.
Por për dhjetë vjet tani, shkenca po heton gjithashtu ato të meshkujve dhe zbulimet janë me të vërtetë interesante.
Në fakt, duket, siç raportohet në artikullin e New York Times, burrat dhe gratë pësojnë ndryshime hormonale dhe të trurit që paralajmërojnë këtë tranzicion kryesor në jetën e një prindi.
Në thelb, të jesh baba është po aq fenomen biologjik, sa të jesh nënë.
Testosteroni duket se bie
Një nga zbulimet më interesante ka të bëjë me shkallën e testosteronit.
Hormoni “mashkull”, i cili luan një rol të rëndësishëm në zhvillimin dhe pubertetin e fetusit mashkull dhe është kryesisht përgjegjës për motivimin e burrave për të gjetur partnerë, zvogëlohet gjatë atësisë.
Në një studim pionier pesë-vjeçar të botuar në vitin 2011-të, për shembull, Lee Gettler, një antropolog Amerikan, ndoqi një grup prej 624 burra beqarë, pa fëmijë në Filipine.
Ata ishin midis moshave 21 dhe 26. Dr. Gettler zbuloi se ndërsa të gjithë burrat në studim përjetuan rënie normale të lidhura me moshën e testosteronit, 465 burra që u bënë prindër gjatë asaj periudhe pesë-vjeçare përjetuan një rënie më të konsiderueshme, një mesatare prej 34 përqind, në krahasim me ata që mbetën beqarë.
Truri duket se ndryshon
Truri gjithashtu duket se pëson ndryshime strukturore, për t’u siguruar që baballarët shfaqin aftësitë kryesore të prindërimit.
Në vitin 2014-të, Pilyoung Kim, një neuroshkencëtar i zhvillimit në Universitetin e Denver, u dha 16 baballarëve të rinj një rezonancë magnetike: një herë brenda dy-katër javëve të para të jetës së foshnjës së tyre, dhe përsëri midis 12 dhe 16 javësh.
Dr. Kim zbuloi se ndryshimet e trurit pasqyronin ato që ishin parë më parë në nënat e reja: zona të caktuara brenda pjesëve të trurit që lidhen me kujdesin, ndjeshmërinë dhe aftësinë për të interpretuar dhe reaguar në mënyrë të përshtatshme ndaj sjelljes së një fëmije.
Në të vërtetë, si burrat ashtu edhe gratë zhvillojnë ndjenja të ndjeshmërisë dhe kujdesit ndaj fëmijëve të tyre, duket se pjesët e trurit që janë “aktivizuar” tek burrat janë të ndryshme nga ato që janë “aktivizuar” tek gratë.
Sipas një studimi të vitit 2012-të, të kryer nga neuroshkencëtarët nga Universiteti Bar-Ilan në Izrael, nënat aktivizohen në rajonet më të afërta me trurin e trurit, duke i lejuar ato të kujdesen, të ushqehen dhe të zbulojnë rreziqet.
Për baballarët, pjesët që shkëlqejnë më shumë janë të vendosura në sipërfaqen e jashtme të trurit, ku gjenden funksione njohëse më të larta dhe më të ndërgjegjshme, të tilla si të menduarit, orientimi i qëllimit, planifikimi dhe zgjidhja e problemeve./Përkthehu: Allnews.al
