Shqipja tregon mes lotësh div orcin nga ish bashkëshorti dhe dhun ën që përj/etoi për vite me radhë prej tij. Në takimin me Rolandin, ka rrë fyer se si ndodhi div orci pasi babai i saj ndë rroi jetë. Ajo ishte me tre fëmijë dhe e pati të vë shti rë sepse nuk mori pronë dhe u kthye sërish tek prindërit.
Shqipja: Kur jam di vorcuar më ka rënë qielli mbi kokë. Kur e kujtoj, e di unë si e kam për jetuar. Isha me tre fëmijë, dy vajza dhe djalin më të vogël. Më ka ush/truar edhe dhu në pas lindjes së vajzës së parë. Ishte i dhun shë m dhe nuk e dija pse ishte. Që aty duhet të pritej shiriti, por unë isha fëmijë, pa mbush unë 16, ai pa mbu shur 18. Pas gjy/qit, më çuan tek prindërit e mi se nuk më qëll/onte asnjë metër katror pronë. Më lejuan të mbanim vetëm djalin. Pas pak kohe, më vd/iq edhe babai. Kam je/tuar me dhu në që pasi u bë vajza 1 vjeç, më ka gjua/jtur im shoq.
Më pas më ka gj/uajtur dhe një person në familjen e tim shoqi. E kam da shur dhe më donte e nuk e mendoja që të shkoja në shtëpinë e prindërve. Këtë më thotë dhe im bir që më thotë pse vazhdove e bëre fëmijë të tjerë. Kam shkuar dhe në po/lici e kam raportuar për vëllain e tij dhe jam dhu nu ar sërish. Vjehrrit e mi kanë qenë të mrekullueshëm, ama vazhdoi keq keq keq sa… Kur vd iq im atë, më solli fletën për tu div/orcuar.
Rolandi: Po tani është martuar? Shqipja: Fill pas nda/rjes, mësova se kishte lidhje me nusen e shokut. Më pas u martua me një zonjë, ajo më ka folur në fillim, kemi pirë kafe dhe është shumë zonjë. Më res pekton dhe e res pektoj.
Më pas tregoi historinë e tr ishtë me motrën e ndjerë, e cila është nd/arë nga jeta sepse është mby tur dhe ka hum bur kon taktet me djalin e saj. Shqipja: Pas vd ek jes së motrës, i thamë që motra nuk jeton, është mb yt ur dhe shp res oj që djali të jetë gjallë se nuk kam folur dhe nuk e di ku është.
