POETËT në Odën e MIQËVE

POEZI nga Shaban Lleshi

VASHËZO…

Vashëzo e lumit – o

I bën naze djalit – o

Më del herët që pa gdhirë

Moj bel-hollë e  vetull – nxirë

Moj e bukur naze madhe

Djemt seç i tërbove fare

I tërbove djemt ti shumë

Edhe natën i le pa gjumë.

Poshtë dritares të përgjojnë

Serenatë per ty kendojnë

Moj e bukur si lastari

Dogje djemt pa ardh behari!

BRAKTISJE…

Ku janë fshatrat plot me jetë,

pse po m’duken si të shkretë.

Brezi i ri iku…shkoi në kurbet,

po largohen prej vendit të vetë.

Dikur kemi patur dashuri të madhe

Tani jemi në botë me halle

Është ndarë djali nga nëna,nga babai

Ësht ndarë motra, nga vëllai !

Ju fëmijët tanë mos e  harroni

Por gjithmonë nënën dhe babën kujtoni

Mos harroni shtëpi e vatanë,

zemrat i mbani pranë e pranë.

GJYSHES TIME

Gjyshja ime, nënë e mirë,

për ne ishe dritë në errësirë.

Na mbaje në prehër, në krahë,

dhe ne të duam sa më sʼka

Ti moj gjyshe me plot halle

Na tregoje histori të madhe

Ti na tregoje përralla e legjenda,

T’i dëgjonim na e kishte ënda

Por tregoje dhe vuajtje e mundime,

për t’i mbajtur si kujtime

Ti moj gjyshe me plot rrudha ,

ti na ke treguar vite dhe periudha.

Ke vuajtur shumë,

në shumë drejtime

Më dhëmb shpirti

kur i kujtoj gjyshe, e mira ime.

 

Author: jehona