Nga Massimo Mazzucco
Dje për herë të parë e gjithë bota ndjeu nga afër erën e luftës. E vërteta, ajo totale, e pandalshme. Fjala përshkallëzim, shpesh e keqpërdorur dhe e cituar shumë rastësisht, dje për herë të parë mori një kuptim real: nëse Izraeli do të kishte zgjedhur të reagonte ndaj sulmit iranian, askush nuk është në gjendje të dijë se çfarë do të kishte ndodhur më pas.
- Lindja e Mesme është një fuçi baruti që mund të marrë flakë në çdo moment dhe sigurisht nuk po flasim për njerëz të arsyeshëm, të gatshëm të ulen në një tryezë dhe të diskutojnë me qetësi mes tyre.
Në Lindjen e Mesme, fanatizmi është total, si nga ana e hebrenjve ashtu edhe nga arabët. Mjafton vetëm një luftë në lagje që del jashtë kontrollit dhe brenda një jave mund ta gjesh veten përballë një lufte të vërtetë. Dhe në fakt dje, për herë të parë, e gjithë bota dukej se ishte dakord të merrte një psherëtimë të lehtësuar, kur Izraeli deklaroi se – të paktën tani për tani – nuk do të reagonte ndaj sulmit iranian. Natyrisht pas saj ishte qëndrimi i qartë i Biden (më në fund) i cili i tha mjaft agresivitetit të Netanyahut.
Gjithashtu sepse, nëse është e vërtetë që Izraeli ndihet ende i mbrojtur nga SHBA, Irani nuk është saktësisht i vetëm në këtë përballje globale: megjithëse më të izoluar, Rusia dhe Kina janë qartësisht në anën e saj dhe nuk do të lejonin kurrë që Irani të sulmohej ushtarakisht nga Shtetet e Bashkuara. Ndaj mbetemi për momentin me një pezullim të përkohshëm. Duke pritur që izraelitët të jenë në gjendje të heqin qafe Netanyahun sa më shpejt të jetë e mundur, përpara se ky kriminel të arrijë të shpikë një provokim të ri për të mbajtur tensionin e lartë në të gjithë Lindjen e Mesme.
Pergatiti per “Jehona.INFO”
Rubin Kristo
